Fantoompijn: het verlies van mijn iPhone

Het enige bezit dat ik nog had, na al mijn spullen in een afvalcontainer te hebben gegooid, dat was mijn iPhone. Hier stond ik mee op en ging ik mee naar bed. En in bad.

Het nieuwe jaar is dramatisch begonnen. In een drukke kroeg werd dit machtige apparaatje uit mijn zak gehaald. Ik voelde direct dat ik iets miste. Blinde paniek! Fantoompijn. De iPhone was inmiddels een deel geworden van mijn lichaam. Neem een nier af, of amputeer voor mijn part mijn voet, maar waarom mijn iPhone?

Toen ik de barman vertelde wat voor groot onrecht mij was toegedaan, zei hij niets, maar overhandigde hij me routineus een kaart waar ik mijn gegevens kon invullen. De toiletjuf kwam naar me toe, en verklaarde me voor gek. Ik had toch niet mijn telefoon in mijn broekzak gelaten? In mijn broekzak? De volgende keer moest ik alles bij de garderobe afgeven. Levensgevaarlijk, met al die Roemeense zakkenrollers. Dit gebeurt dagelijks in deze kroeg.

Fijn. Ik heb dus geleerd dat ik niet meer uit mag gaan met mijn iPhone. In wat voor land wonen we, dat we niet meer kunnen uitgaan met onze telefoon?

Toen ik T-Mobile belde om het vreselijke nieuws te vertellen, vroeg de T-boy of ik verzekerd was. Gelukkig had ik besloten om dit belangrijke levensbezit te verzekeren en kon ik volmondig JA antwoorden. Na twintig minuten wachtmuziek, vertelde de lieve telecommer dat zakkenrollen niet gedekt was. Alleen met braakschade of na lichamelijk geweld, kon ik een nieuwe iPhone krijgen. In 2012 loopt mijn contract af, en kan ik weer een nieuwe telefoon krijgen. Het contract afkopen was niet mogelijk. 2012. TWEEDUIZEND-EN-TWAALF. Hoe moet ik twee jaar lang leven zonder iPhone? Zonder huis, en zonder bezit, dat lukt nog wel. Maar zonder iPhone? Het gesprek met T-Mobile eindigde met de vraag of alle problemen waren opgelost. Ik besloot mijn boosheid om te zetten in een keiharde schaterlach, want mijn voornemen voor 2010 is dat ik niet meer boos word.

Fijn. Ik heb dus geleerd dat het geen zin heeft om je telefoon te verzekeren. In wat voor land wonen we, dat we onszelf niet meer kunnen verzekeren tegen diefstal?

Op mijn tijdelijke toestel regende het afgelopen dagen SMS-jes. Aan iedereen moest ik dezelfde vraag stellen: WIE BEN JIJ? Ik wil weer weten wie mij belt. Ik wil weer weten welke richting ik moet uitlopen. Ik wil mijn mail weer kunnen checken en de hele dag kunnen Googlen. Ik denk dat ik een blog ga schrijven, in de hoop dat T-Mobile tot inkeer komt en mij met een spoedkoerier mijn leven teruggeeft.

Tags: iPhone, T-Mobile, zakkenrollen

Dit bericht is geplaatst op Donderdag, januari 7, 2010 om 2:45 am en is geplaatst in categorie Uncategorized. U kunt reacties op dit bericht volgen met de RSS 2.0 feed. U kunt hier een reactie achterlaten.

Reacties (3)

• janine — januari 8, 2010 at 10:31 am
  Hoi Vincent,
  Leuk initatief. Ik herken me wel wat in jouw verhaal. Ook ik was ook zoek naar een huis/kamer wat dan ook. En dat was in een dorp. Ik heb drie maanden bij vrienden gebivakkeerd maarja ook dat kan je niet eeuwig blijven doen. particulier was er wel iets te krijgen op de huizenmarkt maar voor mij onbetaalbaar. Ik stond ook ingeschreven bij woonbelang(al 6 jaar) maar die hadden bedacht dat ik ineens maar twee jaar ingeschreven stond. Dus geen recht op een woning. Ookal had ik bewezen dat ik langer ingeschreven stond. Nu zit ik in Spanje, lekker in het zonnetje (nouja vandaag dan ff niet) huizen voor t uitzoeken en leef ook uit een koffer. ja en je hebt minder nodig dan je denkt. daar ben ik ook achter gekomen. Ik heb t hier prima naar mijn zin en zie wel in welk land in de toekomst ga wonen. Succes en geniet ervan.
  Greetz

• Cynthia — januari 11, 2010 at 1:49 pm
  Ai, ai, zonder phone, een IPhone nog wel.
  Aangezien ze in zo’n tele company toch langs elkaar heen werken, zou ik gewoon opnieuw bellen en aangifte doen van de vermissing, ware het wel dat dit keer de melding van aftuiging ermee gepaard gaat. Wel eerst even aangifte doen dan bij de politie, rapport erbij en niks wachten tot 2010 !!
  Just my two penny …
  Greetz and happy hotel sleep over year ,
  Cynthia

• F. von Zeikhoven — februari 21, 2010 at 12:26 am
  @ Cynthia
  Ja, waarom ook niet? Politicie zijn het immers toch gewend om er overal maar op en over los te liegen, nietwaar? Pfff, lutserT!

  @ Vincent
  Heb je de kleine lettertjes van je verzekeringspolis ooit gelezen? Ik zou het er nog maar even bijpakken. Want wist je dat het sta/vincent-van-dijk/2010/01/07/fantoompijn/#commentsndaard is dat verzekeraars een schadeclaim in eerste aanleg altijd afwijzen? Blijkt namelijk dat tien procent van de claimers het er dan bij laat zitten…