Deurbelleges — ringtones, Buma/Stemra en werkethiek

Mijn telefoon rinkelt. Het is Buma/Stemra om te vragen hoe vaak mijn telefoon al is afgegaan en of ik wist dat ik voor ringtones moest betalen? 0,113 Euro per beltoon. Bij eentonige muziek vallen de kosten mee. Ze leggen me uit dat als ik een grammofoonplaat heb gekocht en die op mijn iPhone kopieer, dat ik hiervoor extra moet afdragen. Zeker als deze embedded is. Ik vertel hen dat ik hem zelf heb gecomponeerd en vraag hoe ik me bij hen kan aansluiten, zodat ik ook mee kan verdienen. Elke keer als mijn telefoon gaat. Ik vraag meteen of ze wel eens aan deurbelleges hebben gedacht.

Als ik het woord Buma/Stemra hoor, dan word ik altijd een beetje misselijk. Net als van het woord AbvaKabo. Draken van namen die steeds weer de kop opsteken. Bijna uitgestorven diersoorten. Instellingen die niet zijn meegegaan met hun tijd. Zielige monsters die als ze gewond raken hard gaan huilen, stampen en als een dolle om zich heen slaan. Als helemaal niets meer helpt, dan gaan ze oproepen tot een staking. Want staken helpt altijd tegen alles. Een kind dat voor het karretje in de supermarkt gaat zitten mokken, krijgt altijd een koekje. Want ouders hebben zich er al lang bij neergelegd dat ze eigenlijk niet kunnen opvoeden.

De massa heeft geen zin om door te blijven werken. Straks wordt de mens 150 jaar oud, maar ambtenaren willen het liefst nog voor hun 65 jaar het gouden horloge afhalen. Het is zo sneu dat er mensen zijn die willen stoppen met werken. Dat betekent namelijk dat ze iets doen wat ze niet leuk vinden! Ze hebben ooit de verkeerde studie gevolgd en zijn daarna bij een verkeerd bedrijf gaan werken waar ze langzaam doodgaan. Het ligt niet aan hun baan, maar aan hun eigen instelling. Ik heb een aantal baantjes gehad en ik heb er altijd voor gezorgd dat ik het leuk maakte. Ook al werk je voor een baas, dan ben je nog steeds ondernemer van je eigen minitoko.

Om ervoor te zorgen dat ik alleen maar dingen doe die ik leuk vind, ben ik voor mezelf begonnen. Niet dat ondernemertje spelen in Nederland altijd leuk is. Met de Belastingdienst die als een bloedarmoedige vampier in je nek zit om elke cent eruit te zuigen, met banken die zelf de economie gierend laten instorten waardoor de opdrachtenstroom opdroogt en dan ook nog eens de leningen aan banden willen leggen. Om maar niet te spreken van alle regeltjes waarin ondernemers moeten voldoen. Zoals de verplichting om jezelf loon te geven, ook al neemt een ondernemer in barre tijden ook wel eens genoegen met iets minder kaviaar op zijn droge toastje. Om de zaak overeind te houden. De Bouvrie-manoevre, noemen wij ondernemers dat.

En weer gaat de telefoon. Of we nog een persvoorlieger nodig hebben. Hij mag van zijn contract niet zeggen wie hij is, maar hij heeft erg veel ervaring met rechtlullen en krompraten. Hij is al 66, maar vindt het voorlichten zo leuk, dat hij wil door blijven werken, ook nadat zijn bank is omgevallen.

Tags: AbvaKabo, Buma/Stemra, ondernemer, voorlichting, werken

Dit bericht is geplaatst op Woensdag, oktober 7, 2009 om 2:22 pm en is geplaatst in categorie Uncategorized. U kunt reacties op dit bericht volgen met de RSS 2.0 feed. U kunt hier een reactie achterlaten.