Boekdelen vol beleid

De stapel boeken die Alexander Pechtold vanochtend tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen tevoorschijn haalde, sprak letterlijk boekdelen. Deze stapel vormt de trieste aanblik van rapporten die in de afgelopen kabinetsperiode opgesteld zijn. Pechtold noemde onder meer rapporten van de WRR en het rapport van de Commissie Gerritse. Er liggen al zoveel rapporten, en nu wil het huidige kabinet opnieuw een brede maatschappelijke discussie. Ze zijn in ons land erg goed in het instellen van commissies en het maken van beleid. Veel beleid, liefst verpakt met een grote strik van regeltjes. De vliegtaks is daar een mooi voorbeeld van: met een regel proberen de CO2 uitstoot te reduceren. Door belasting te heffen op vliegreizen zou de stoute burger het wel afleren om onnodig te gaan vliegen. We weten inmiddels dat deze vliegbelasting een zachte landing heeft gemaakt in de archieven: de burger is namelijk nogal vindingrijk en laat zich niet vangen in regeltjes en beleid achter de tekentafel uitgedokterd. Nee de burger denkt en handelt praktisch: we willen gewoon zo efficiënt mogelijk van A naar B, en tegenwoordig kijken we over ’s lands grenzen en pakken net zo lief een vlucht vanuit Dusseldorf of Brussel.

Wat pas echt effect gehad zou hebben op het aantal vliegbewegingen is wanneer de HSL van Amsterdam naar Parijs gewoon was gaan rijden volgens planning. Maar nee, men was bijvoorbeeld vergeten de treintjes bijtijds te bestellen. Ondertussen liggen de rails te roesten. Of wat te denken van het doortrekken van een stukje A4? Ook al zo ingewikkeld. Daar moeten we maar weer heel veel rapporten tegenaan gooien.

En zo blijft ons landje telkenmale hangen op veel regels zonder daadwerkelijke uitvoering.

Ik roep de poging om musea gratis te maken in herinnering. Gelukkig ging dat niet door. Je moet er toch niet aan denken, musea gratis en dan bezuinigen op personeel? Geen toezicht of service meer. Het museum zou dan de functie van gratis dagopvang krijgen. Vorige week kocht ik een nieuwe museumjaarkaart. Kostte nog geen vier tientjes, die heb je er in een paar keer al uit. Dat is al relatief weinig geld en daarvoor krijg je service, klantvriendelijkheid en een mooi, verzorgd museum.

En wat te denken van de gratis schoolboeken. Lijkt op het eerste gezicht aardig bedacht maar het is uitgelopen op een gedrocht: scholen moeten zelf gaan aanbesteden en hadden een schooljaar de tijd om zich daarop voor te bereiden. Deze aanbestedingswedloop betekent een enorme lastendruk voor de scholen. Waarom dat geld niet beter besteden aan het verhogen van de docentensalarissen?

Als laatste recente voorbeeld noem ik het idee om overgewicht bij kinderen te bestrijden met… regeltjes! Als je maar reclame voor ongezond eten voor kinderen verbiedt dan worden ze niet meer dik? Wel eens gehoord van ouders en opvoeden? Van eigen verantwoordelijkheid? Van kinderen leren zich te beheersen? Van nee zeggen? Heel gewoon hoor. Die van mij willen ook wel lekker frietjes eten of een ijsje. Dat mag soms, tijdens een dagje uit naar sprookjeswonderland afgelopen week bijvoorbeeld, deelden mijn twee jongsten en ik een portie friet en twee kroketten, als lunch. Daarna is het weer gewoon een broodje als lunch en dat vinden ze prima. En zo niet: hoe erg is het als een kind eens huilt als het iets niet krijgt? Dat is helemaal niet erg, integendeel dat is juist heel goed. Daar leert een kind van. Laat het kabinet daar ook eens een lesje uit trekken: zeg eens nee tegen alle reguleringsvoorstellen. Ga voor praktisch en uitvoerbaar. Het gaat immers om wat de mensen werkelijk willen en niet om de overheid die bedenkt wat goed is voor u.

Tags: Betutteling, eigen kracht, Gezond, Kinderen, Onderwijs, Regelzucht

Dit bericht is geplaatst op Wednesday, September 16th, 2009 om 5:13 pm en is geplaatst in categorie Uncategorized. U kunt reacties op dit bericht volgen met de RSS 2.0 feed. U kunt hier een reactie achterlaten.