We zijn er allemaal gloeiend bij!

Met leedwezen las ik de necrologie voor de gloeilamp in NRC-Handelsblad: we zijn er massaal ingeluisd. Ergens tussen de kleine lettertjes in de slotverklaring van een Europese top is de gloeilampverbanning erin geslopen, te beginnen met een productiestop op de 100 watt lamp sinds 1 september. En de lampenlobby is de lachende derde. Op spaarlampen wordt veel meer verdiend dan op gloeilampen. Wat zal Philips hier blij mee zijn.

Het hele gloeilampenverbod levert overigens een verwaarloosbare besparing op maar wel veel ergernissen: Onze middelste is zindelijk aan het worden. Zodra hij moet klinkt het: “gauw gauw, rennen rennen!” Wel eens een peuter in die toestand op een wc gezet met een spaarlamp? Tegen de tijd dat een peuterplasje klaar is, is het licht pas op volle sterkte. Moeten we hem in het donker laten plassen? Of de hele dag de spaarlamp laten branden? Over besparing gesproken. Wat te denken van een flesje wijn uit de kelder halen? Dan mag je voortaan een zaklamp meenemen of komen daar ook spaarlampen in?

Waar je ook niemand over hoort: een lamp zelf geeft ook warmte af; ’s winters branden lampen vaker en langer vanwege de donkere, korte dagen. Dat levert dus rechtstreeks een besparing op de gasrekening op.

Gelukkig hebben we Human Lights Watch en heeft Boris van der Ham spijt. Want afgezien van bovenstaand klein huishoudelijk en betuttelend leed, valt veel meer op het gloeilampverbod af te dingen. Ik noem de blauwwaardes van spaarlampen (vergelijkbaar met een beeldscherm) die de aanmaak van melatonine remmen, het hormoon dat nodig is om onze biologische klok te regelen. Mensen met slaapstoornissen, zoals mensen met ADHD of met DSPS (delayed sleep phase syndrome), wordt afgeraden ’s avonds te lang achter het beeldscherm te zitten. Wordt hen straks ook afgeraden ’s avonds het licht aan te doen?

Wij hebben hier in huis overigens al jaren op strategische plekken spaarlampen hangen: namelijk op die plekken waar lampen langdurig branden, zoals de buitenlampen bij de voordeur. Wel hebben we kroonluchters, met dimmers. Inderdaad, voor sfeerverlichting, die lampen zijn nooit op volle sterkte dankzij de dimmers. Dat spaart ook weer. Ooit een kroonluchter met spaarlampen gezien. Ik kan er alleen maar heel hard om lachen.

Wat nou een beter milieu begint bij jezelf? Een beter milieu begint bij verandering van mentaliteit, zoals zelf zo slim zijn om spaarlampen op de juiste plekken te hangen, vaker fietsen, de auto de deur uit te doen en te gaan autodelen, zoals minder of alleen nog maar biologisch vlees eten (lees mijn vorige blogs). De overheid moet ook hier op de eigen kracht van mensen vertrouwen.

Wij zijn dus begonnen met hamsteren van gloeilampen. Onzin? Tuttig? Kan mij niets schelen. Ik vind het gloeilampenverbod de ultieme vorm van betutteling.

Over de overheid achter de voordeur gesproken – en dan wordt er serieus gezegd dat het niet verboden wordt om gloeilampen in huis te hebben. Dat zou er nog bij moeten komen: handhaving door de gloeilamppolitie. Nou dan zijn we er al snel allemaal gloeiend bij!

Laat de overheid eens zorgen dat mensen de overheid nog wel vertrouwen. Bij de glasbak leren we peutertje braaf wit en bont glas te scheiden, wat hij natuurlijk niet snapt en wat menig traan gekost heeft: waarom mag het in dat ene gat wel en dat andere gat niet? Maar nu zagen we gisteren hoe de glasbak geleegd werd: bont en wit allemaal in een grote container. Dus peutertje mag van ons weer lekker mixen en hopelijk tot het einde der tijden kapotte gloeilampen de glasbak in kieperen! Geen spaarlampen, want die zitten vol kwik, over milieuvriendelijk gesproken..

Tags: Achter de voordeur, Betutteling, Duurzaam, eigen kracht, Gloeilampverbod, Kinderen, Regelzucht

Dit bericht is geplaatst op Friday, September 4th, 2009 om 1:35 pm en is geplaats in categorie Uncategorized. U kunt reacties op dit bericht volgen met de RSS 2.0 feed. U kunt hier een reactie achterlaten.