Klaag niet meer!

“Huisarts moet eerder mond open doen”, maar hoe zit het met de patiënt? Huisartsen moeten patiënten met een zeer ongezonde levensstijl minder ontzien, dat vindt voormalig hoofd van de huisartsenopleiding aan de VU. Dat komt uiteindelijk niet alleen de patiënt ten goede maar ook de kosten van de gezondheidszorg. Bovendien kan het voor de patiënt net dat duwtje in de goede richting zijn om te stoppen met roken of te beginnen met afvallen. In de paar jaar dat ik overgewicht had, heeft mijn huisarts nooit beaamd dat het ongezond is om dik te zijn, en dat je je er ongelukkig door kan voelen. Door het probleem niet te benoemen, lijkt het niet te bestaan. Als patiënt kan je daardoor denken dat het dus wel meevalt. Overigens heb ik mezelf tot de orde geroepen en ga ik inmiddels vijfentwintig kilo lichter en luchtiger door het leven.

Als je voor jezelf en je gezin de beste huisarts wil kiezen dan kan dat dankzij de vrije marktwerking in de zorg, zou je denken. In onze woonplaats Zaandam blijken huisartsen echter elkaar de hand boven het hoofd te houden: je kan niet van huisarts veranderen. Niet vanwege overvolle praktijken, als nieuwkomer van buiten de gemeente is er namelijk gewoon plek.

Dit riekt naar oneerlijke concurrentie: huisartsen hebben onderlinge afspraken en houden elkaar de hand boven het hoofd. Zo houden de minder populaire huisartsen toch een lekker volle praktijk. Niemand vindt het vreemd dat je je brood bij de lekkerste bakker wil kopen, terwijl een andere bakker ook best goed is. Maar de beste huisarts kiezen blijkt niet te kunnen? De zaak aanhangig maken bij de NZa (Nederlandse Zorgautoriteit) bleek na veel ‘contactmomenten’ geen soelaas te bieden omdat een huisarts geen contracteerplicht heeft. Eventueel zouden we nog naar de NMa kunnen gaan maar die kans werd zeer klein geacht. Als gewone consument is dit een wel heel omslachtige bedoening en je moet een flinke dosis tijd, energie en bovenal geduld hebben om door te pakken.

Onwillekeurig moest ik denken aan de betuttelende overheidscampagne over het noodpakket: men neme een radio op batterijen, afgestemd op de nationale rampenzender Radio 1. Dat is pas echt een ramp! De etherfrequentie van Radio 1 is zo slecht dat je soms alleen maar ruis hoort. Ooit heb ik een poging gewaagd te klagen over de slechte dekking van Radio 1, maar strandde ditmaal bij het Agentschap Telecom: ik werd teruggebeld door een zeer vriendelijke meneer die lang-verhaal-kort-gemaakt zei dat je geacht wordt een antenne te hebben die tien meter boven het maaiveld uitsteekt. Alleen wanneer er dan nog sprake is van storing, heeft het zin om te klagen. Over de uitschuifbaarheid tot meer dan tien meter boven het maaiveld van de antenne van de transistorradio van het noodpakket hield ik maar wijselijk mijn mond.

Door dergelijke technocratische en bureaucratische procedures zinkt de moed de gewone burger in de schoenen. Volgens de wet klopt het maar voor het gevoel niet. Ondertussen zijn de oplossingen zo dichtbij: door het opheffen van de numerus fixus voor geneeskundestudenten bijvoorbeeld komen er veel meer artsen waardoor de goede vanzelf boven komen drijven. Stop met het verzinnen van technocratische regels. Laat de markt gewoon zijn werk maar doen.

Tags: Add new tag, Gezondheidszorg, Huisarts, Regelzucht, Vrije marktwerking

Dit bericht is geplaatst op Monday, August 17th, 2009 om 10:24 pm en is geplaats in categorie Uncategorized. U kunt reacties op dit bericht volgen met de RSS 2.0 feed. U kunt hier een reactie achterlaten.