De Utrechtse universiteitsbezetting

Oeioei, wat schieten de Utrechtse studenten zich weer eens in de voet. Vanochtend werd in alle vroegte het bestuursgebouw van de Universiteit Utrecht bezet door een dertigtal studenten (0.3% van de Utrechtse studentenpopulatie). Hun eisen: stop de verschraling van het Hoger Onderwijs (HO), meer inspraak, red de studiebeurs en (speciaal voor Utrecht) red het papieren Ublad. Wat betreft de eisen over het HO en de beurzen lijken de studenten (op de foto’s lijken er ook een paar beroepsactivisten bij te zitten) me op de verkeerde plek aan het protesteren. Het College van Bestuur (CvB) van een universiteit beslist niet over de afschaffing van een studiebeurs of de bekostiging van de tweede master, dat doet een minister. En waar zetelen ministers? Juist, de Binnenhof.

Wat betreft meer inspraak voor studente dan is het nog te betwijfelen of het bezetten van een gebouw daartoe juist zoveel nut heeft. De mensen met wie je om de tafel moet zitten, het college, wordt op deze manier alleen maar wantrouwig richting studenten die “in de medezeggenschap zitten.” (Dat is namelijk de hoek waar de dertigtal bezetters uit claimen te komen.) Hoeveel is het bespreken van een probleem nog waard als de medenzeggenschapkant van de tafel, zodra ze hun zin niet krijgen, een gebouw (deels) gaan bezetten? Ik ben eerlijk gezegd best benieuwd naar de argumenten die de betogers hebben om te zeggen dat de medezeggenschap een “lachertje” is, is je zin niet krijgen meteen een signaal dat het met de inspraak slecht gesteld is? De bezetting is echter ook een signaal naar Yvonne van Rooy, de voorzitter van het CvB, dat zij best serieus mag nemen: het is voor studenten totaal niet zichtbaar en duidelijk wat, nee, of zij überhaupt iets doet voor de studenten als ze in Den Haag met Zijne Excellentie Plasterk spreekt. En uit de angst om bepaalde privileges te verliezen lijkt een klein groepje studenten nu de hand te bijten die misschien wel de grootste bondgenoot kan zijn.

Dat bondgenootschap zal echter nooit van de grond komen zolang de Uraad zich principieel blijft opstellen in de U-blad discussie. Het is namelijk maar zeer de vraag in hoeverre een onderzoek naar het aantal lezers zal leiden tot een andere beslissing dan de huidige: afschaffing van de papieren versie. Waarom zo moeilijk doen als de hoofdredacteur pontificaal achter de afschaffing staat? Daar komt nog eens de oprechte vraag bij of ook dit een bezetting waard is en hoe wenselijk het is? Een afvaardiging van twee van de drie studenten’partijen’ van de Uraad bevinden zich onder de bezetters, is hun positie nog wel dezelfde na de bezetting? Hoe kunnen zij vertrouwd worden niet weer te gaan bezetten als er weer een besluit wordt genomen waar ze het mee oneens zijn?

Verspilde moeite is mijns inziens een conclusie die gemakkelijk getrokken kan worden na deze dag: voor de zaken waar voor geprotesteerd zou kunnen worden moeten de studenten en activisten op een andere plek in Nederland zijn en met betrekking tot de Utrechtse zaken lijkt me discussie een stuk handiger dan bezetting. En ook al plak je er dan een mooie naam op (#1-februari-beweging#), denk ik dat het meer kwaad dan goed zal doen in de Stichtse universiteitsstad.

JvV

Tweet This Post