Zoektocht naar duurzame palmolie (3)

Al tientallen kilometers voor de landing in Kuala Lumpur zie je eindeloze, op borduurwerk lijkende, groene patronen onder je door glijden. De palmolieplantages! ‘The golden crop’ wordt het hier wel genoemd. Dertien miljard euro bracht het Maleisië vorig jaar op. Ze verwachten een groei naar veertig miljard in 2020. Vanmorgen zelf een plantage bezocht. Zeer professioneel gerund met oog voor moderne landbouwtechnieken. Het staatsbedrijf dat bij deze plantage betrokken is, geeft arme boeren vier hectare in bruikleen. Ze claimen daarmee 1,6 miljoen mensen vanuit armoede naar relatieve rijkdom te hebben gehaald. Indrukwekkend. Vaak staan de plantages op decennia oude rubberplantages of zelfs op tachtig jaar oude tinmijnen. Deze palmolie kan je best duurzaam noemen. Daar zou Maleisië dan ook voor beloond moeten worden. Maar er is een probleem. De cowboy-deelstaat Sarawak op Borneo ligt dwars. Daar trekken ze zich niets aan van duurzame bosbouw, want ze leveren toch bijna niets aan Europa. En de grootste afnemer Japan stelt geen eisen. En van de totale oppervlakte van twaalf miljoen hectare, willen ze er één miljoen omzetten in palmolieplantages. Een gebied van 100 x 100 km! De centrale regering van Maleisië vindt dat proportioneel en heeft het probleem dat de deelstaten hierover autonoom kunnen beslissen. Maar het zal de reputatie van Maleisische palmolie ernstig aantasten. Ondanks alle inspanningen in andere delen van het land. Een dilemma, maar dat zullen ze moeten aanpakken om het imago van palmolie te verbeteren. Als Sarawak doorzet zullen er letterlijk orang oetans verdwijnen door de palmolie en dat spookbeeld is men hier nu juist zo hard aan het bestrijden.

Dit bericht is geplaatst op Woensdag, mei 18, 2011 om 5:38 pm en is geplaatst in categorie Uncategorized. U kunt reacties op dit bericht volgen met de RSS 2.0 feed.

Comments are closed.